ey kadın !
attığın her adımla arkanda uçurumlar bırakıyorsun,
senin peşinden gelemeyeceğim kadar derin uçurumlar...
gelmemi istesen bile buna olanak vermiyorsun.
gideceğin bir yer kalmayınca da geri dönemiyorsun.
tek başınasın ayağını basabildiğin son yerde.
ne ileri ne de geri gidebiliyorsun.
sonra oracıkta oturup ağlıyorsun.
ve burda benim yüzüme sonbaharın ılık yağmurları düşüyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder