çatı katındaki karanlık odamda yaşıyorum doğduğumdan beri. konuşmayı burda kendi başıma öğrendim. yazmayı da.. o yüzden söylediklerim sana anlamsız gelebilir. bu tanrının diliymiş. çünkü karanlık odamın üstünde gökyüzüne açılan 'camdan bir kapı' vardı ve o kapıdan içeri gelen tanrının ışığıyla beslendim yıllardır..
kapı ulaşamayacağım kadar yüksekte olmasaydı ya da karanlığı bu kadar sevmiyor olsaydım çoktan aranıza karışırdım. ama konuşacak pek az şeyimiz olurdu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder